اطلاعات ما درباره چگونگی بوجود آمدن كاهش شنوایی زیاد است ولی با این وجود دلیل عمده و اصلی آن افزایش سن است. همانطور كه با زیاد شدن سن، موهای ما كم پشت و خاكستری شده و یا دید چشمانمان ضعیف می‌شوند، سلول‌های مویی گوش داخلی نیز با افزایش سن ضعیف و تخریب شده و به تحریكات امواج پاسخ نمی‌دهند.
دومین عامل كاهش شنوایی مجاورت گوش با صداهای بلند و شدید است.
در خانه و یا محیط كار كلیه ماشین‌آلات و ابزاری كه صداهای بلند دارند می‌توانند به شنوایی شما آسیب برسانند. حتی صداهای منقطع و كوتاهی كه بیشتر از 90 دسی‌بل باشند بر روی سیستم شنوایی شما اثر منفی خواهند گذاشت ولی صداهای ممتد بلند تخریبشان بیشتر است. زندگی ما مملو از صداهای مخربی است كه توانایی كنترل و یا حذف آنها را نداریم (مانند صدای هواپیما، قطار، ماشین‌آلات صنعتی،....). صداهای مخربی نیز وجود دارند كه علی‌رغم توانایی ما در كنترل آنها اینكار را انجام نمی‌دهیم (مانند موسیقی بلند، فریادهای بلند درمناسبتهای ورزشی،......).
تمامی موارد ذكر شده بالا نمونه‌هایی از كاهش شنوایی حسی عصبی می‌باشند. بیماریهای ارثی نیز نقش مهمی در گسترش این نوع كاهش شنوایی ایفا می‌كنند. بیماریهایی مانند عفونتهای شدید گوش، تب، تومورها یا جراحت‌هایی مانند ضربه شدید به سر نیز می‌توانند باعث كاهش شنوایی شوند. عامل بسیار ساده‌ای مانند وجود جرم بسیار در كانال گوش نیز می‌تواند موجب كاهش شنوایی شود.
بعضی از این مشكلات براحتی قابل درمان و پیشگیری می‌باشند گروهی از آنها نیز توسط جراحی یا دارو درمان می‌شوند.
زمانیكه شما اقدام به درمان و پوشش ضعف شنوایی خود نمایید توانایی شنیداری شما بوسیله سمعك بهبود می‌یابد و می‌توانید با دیگران ارتباط بهتر و كاملتری برقرار نمایید ولی اولین قدم در این راه مراجعه به یك متخصص شنوایی است.
